Autoblog.nl schreef:Caravanbezitters, ik maak u mijn excuses. Reeds jaren vloek ik op u, uw ouders, uw nageslacht en uw cavia. Ik haat u namelijk uit de grond van mijn autorijdende hart. Niet alleen sinds ik mijn rijbewijs heb, ook ver daarvoor al. Eenmaal dachten mijn ouders ermee weg te komen een caravan te huren. Na 48 dagen alleen maar ingehaald te zijn door vrachtwagens bereikten wij Zuid België. Of Frankrijk, weet ik veel hoe ze dat gebied tegenwoordig noemen. Ik heb mijn ouders het nooit vergeven, die weken. De schijnluxe van een huis, verpakt in een paar honderd kilo plastic ellende.
In de praktijk slaap je er alleen in, verder is alles onbruikbaar. Het toilet is te klein, te gehorig en te plastic. De “keuken” is net zo brandveilig als een cellencomplex op Schiphol. Elke keer als je je in bed wil omdraaien flikker je van de eettafel klemvast in een veel te smal gangpad. Wil je een biertje pakken dan moet je eerst een knopje indrukken en dan kan je pas het deurtje openen, wie heeft dát bedacht? Dat gaat misschien goed bij de eerste drie biertjes, daarna moet je het kreng open laten staan omdat je vergeet hoe het knopje werkt. Resultaat van dit alles: je slaap alleen in zo’n plastic hok. Dan kan je dus net zo goed een tent kopen. Kun je tenminste zonder het overige verkeer tot last te zijn volgas naar je vakantiebestemming.
Nee, niet één keer heeft de caravan of de caravanbezitter mij vreugde gebracht. Niet één keer toverde u of uw hondenhok op wielen een glimlach op mijn gezicht. U en uw caravan zijn samen de som van alle droevigheid in het leven. Maar voor één keer maak ik u excuses. Kijk, u moet begrijpen: ik heb er geen moeite mee dat úw reet vacuüm zuigt op een veel te klein toiletpotje. En dat ú elke dag een jerrycan vol van uw eigen uitwerpselen over de camping wilt sjouwen. En dat u slaapt op úw eettafel (of eet uit uw bed, het is maar hoe u het wil zien). Nee, al die zaken zullen mij würst zijn. Ik heb doorgaans vooral moeite met uw weggedrag. U rijdt zo traag dat u vrachtwagens dwingt tot inhalen, wat mij weer dwingt tot afremmen. U maakt er een gewoonte van uw Kip Turbo 1800 Masterblaster op de kop neer te leggen op de grote verkeersaders, tijdens de drukste reisdagen. U doet alles om het de automobilist ongemakkelijk te maken. Dat zijn mijn ervaringen, niet mijn vooroordelen. Máár… Ja ja, er is een máár. Dit jaar was het anders. U was mij deze vakantie eigenlijk niet tot last. Mijn ervaringen bleken plotsklaps niet van toepassing en dus maak ik u excuses voor de vooroordelen die ik had vóór mijn vertrek naar Italië.
Nee, dit jaar ging het eigenlijk prima. Zo had ik op de heenreis naar Italïe niet één keer last van u. Dat kan te maken hebben met de vliegreis waarvan ik gebruik maakte, maar toch. U stond niet geschaard op de Polderbaan, dus hoefde de piloot niet te wachten tot uw polyester droevigheid aan de kant gesleept was. Maar ook gedurende mijn gehele verblijf van zeven dagen in het zonnige Italië had ik van u geen last. U haalde niet in op onmogelijke momenten. Ik zag u eigenlijk alleen op vierbaans wegen, en het was niet erg druk als ik u zag rijden dus u veroorzaakte geen opstoppingen. Slechts eenmaal zag ik u met een lekke band, maar veilig op de vluchtstrook en zonder overig verkeer te hinderen. U bleef weg van de smalle bergweggetjes, dus ik kon gewoon geheel in de Italiaanse stijl volgas naar beneden en naar boven donderen. Kortom: ik had van u geen last.
Terug ging ik wel met de auto. Ok, u stond in de file voor de Gotthard (Goàt helemaal niet Hard) tunnel maar daar stonden eerlijkheidshalve meer campers en vouwwagens dan caravans. Ik zal u dus het voordeel van de twijfel geven in dit geval. In Duitsland hoefde ik niet één keer voor u in de remmen, u keek keurig in de veel te ver uitstekende spiegels. Kortom: u deed het prima. Bedankt. En excuus.
Dan wou ik het nu nog even over de idioten met vouwwagens hebben. Jullie zijn nog dommer dan dat volk mét caravan. Je neemt alle ongemakken van kamperen, plus de traagheid van de caravan, flikkert het in een blender en u heeft: voila! Een tent op wielen. De caravanbezitter heeft tenminste nog een toilet aan boord. Een klein toilet, maar ze kunnen erop schijten. U denkt dat u zonder toilet rustig honderdveertig kunt rijden. Tip: dat stuiterende ding achter u is uw vouwwagen. Stuiteren is niet goed. Als u al een paar honderd meter achter die ene vrachtwagen rijdt en u besluit tot inhalen, kijk dan voor de grap eens in uw spiegel. Het is de Autobahn, mensen mogen 180 rijden, en met 82 kilometer per uur naar de linkerbaan verhuizen is niet wenselijk als ik u net met die snelheid wil inhalen. Het feit dat wij op dat stuk weg de enigen waren en ik toch vol in het ABS moest was volledig te danken aan uw onkunde als chauffeur of aan uw opticien. Ik heb geen moeite met uw doodswens, maar probeer hem niet in te vullen ten kostte van mij, mijn vriendin of de auto waarin ik rijd. Danku.
Maar caravanrijders: sorry hè!
Dan doe mij deze maar voor de vakantie:
Beetje offtopic misschien, maar wel een leuk verhaal