Mercedes-Benz ‘Silberpfeile’ zetten racetraditie voort (DII)

De officiële media/persberichten.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Peter
Oprichter
Berichten: 44419
Lid geworden op: 03 jul 2005 13:19
Mercedes-Benz: ✇ Ja ✇
Locatie: Achterhoek
Contacteer:

04 mar 2010 21:23

Afbeelding
Persbericht
Bron: Mercedes-Benz Nederland
762504 1390575 3542 2645 3417.jpg
Nieuw hoofdstuk in rijke racehistorie Mercedes-Benz: Mercedes-Benz ‘Silberpfeile’ zetten racetraditie voort (deel 2)

Wanneer op 14 maart in Bahrein het nieuwe Formule 1-seizoen van start gaat, beleeft ook het team MERCEDES GP PETRONAS zijn première als officieel fabrieksteam van Mercedes-Benz. Hiermee wordt een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de rijke historie van Mercedes-Benz in de autosport. Ook de zilveren kleurstelling van de raceauto’s van Michael Schumacher en Nico Rosberg, de beide rijders van het team MERCEDES GP PETRONAS, is bepaald geen toeval. In de jaren dertig van de vorige eeuw behaalden de legendarische ‘Silberpfeile’ van Mercedes-Benz al vele racesuccessen. In de vijftiger jaren werd deze traditie voortgezet, maar eind 1955 zette Mercedes-Benz voorlopig een punt achter de race-activiteiten. Zo’n dertig jaar later volgde een voorzichtige terugkeer.

Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam er in september 1939 een abrupt einde aan de autosportactiviteiten in Europa. Ook toen de vrede eenmaal getekend was, lag de prioriteit van Mercedes-Benz bij het repareren van nog beschikbare auto’s en vrachtwagens, die hard nodig waren bij de wederopbouw van Duitsland. Niettemin werd er na enige tijd weer voorzichtig nagedacht over de racerij. In november 1947 maakte Alfred Neubauer, die voor de oorlog aan het hoofd had gestaan van het raceteam, een voorzichtige bestandsopname van wat er nog beschikbaar was. Vier drielitermotoren waren grotendeels compleet, terwijl er ook nog twee W154-chassis in de fabriek stonden. Twee Mercedes-Benz Grand Prix-auto’s stonden op een terrein met gebruikte auto’s in Berlijn en die konden worden geruild tegen een nieuwe Mercedes-Benz 170V. In september 1950 reden er voor het eerst weer twee Mercedes-Benz W154 Grand Prix-auto’s op de Nürburgring, als test voor de deelname van het fabrieksteam aan twee races in Argentinië in februari 1951, die samen de “Argentina Temporada” vormden. Voor die races besloot Neubauer het Mercedes-Benz-team, bestaande uit Hermann Lang en Karl Kling, te versterken met een lokale rijder, die tevens een Mercedes-Benz-dealerschap had: Juan Manuel Fangio. Hermann Lang was de best geklasseerde Mercedes-Benz-rijder in de beide races met een tweede en een derde plaats.

1954: Rentree in de hoogste klasse
In de eerste helft van de jaren vijftig lag de nadruk bij de autosportactiviteiten van Mercedes-Benz vooral op lange-afstandswedstrijden als de Mille Miglia en de 24 Uur van Le Mans met de beroemde 300 SL, de sportwagen met vleugeldeuren, en de 300 SLR. Ondertussen werd er echter ook gewerkt aan een nieuwe Grand Prix-auto voor het seizoen 1954, waarin een nieuw technisch reglement van kracht zou worden. Sinds 1950 was er al sprake van een officieel Wereldkampioenschap Formule 1. Tijdens de Grand Prix van Frankrijk op 4 juli 1954 op het circuit van Reims-Gueux beleefde het Mercedes-Benz-fabrieksteam zijn rentree in de hoogste klasse van de autosport. De W 196 was de wedstrijdauto waarmee Mercedes-Benz de strijd aanging – en met succes: de eerste race waaraan werd deelgenomen leverde voor Mercedes-Benz een dubbelzege op. Juan Manuel Fangio won voor zijn merkgenoot Karl Kling. De Duitse Mercedes-Benz-rijder Hans Herrmann reed de snelste rondetijd in de race. “Ik had niet de geringste twijfel over het resultaat van de race”, zei Fangio achteraf. “Een Mercedes zou als eerste over de eindstreep komen.”

Wereldtitel voor Fangio in eerste seizoen met W 196
In Reims reden de Mercedes-Benz W 196’s met een aerodynamisch gevormde carrosserie, waarbij de wielen binnen het bodywork vielen. Al voor de oorlog had Mercedes-Benz met deze stroomlijnvorm geëxperimenteerd en wedstrijdleider Neubauer was ervan overtuigd dat deze constructie op het snelle circuit van Reims de beste optie zou zijn. Tijdens de Grand Prix van Duitsland op 1 augustus op de Nürburgring verscheen de W 196 voor het eerst met vrijstaande wielen. Ook hier won Fangio afgetekend, net als drie weken later tijdens de Grand Prix van Zwitserland op het Bremgarten-stratencircuit in Bern en op 5 september tijdens de Grand Prix van Italië in Monza. Zo werd Fangio in 1954 wereldkampioen bij de rijders.

Voor het seizoen 1955 werd het gewicht van de W 196 flink verminderd, ondermeer door de wielbasis 15 cm korter te maken. Hiermee was de auto beter geschikt voor circuits als Spa en Zandvoort, waarop de W 196’s in 1954 nog niet hadden geracet. Het debuut van de gewijzigde W 196 tijdens de Grand Prix van Argentinië leverde voor Fangio een overwinning op. Ook in België en op Zandvoort won de Argentijn. De zege in de Britse Grand Prix ging naar Stirling Moss, eveneens met een Mercedes-Benz, en met een overwinning tijdens de laatste Grand Prix van het jaar op Monza stelde Fangio opnieuw de wereldtitel veilig. Op 16 juni 1955 had de directie van Mercedes-Benz echter al besloten, aan het eind van het seizoen alle race-activiteiten te beëindigen, als reactie op de tragedie tijdens de 24 Uur van Le Mans, waar de Mercedes-Benz van de Fransman Pierre Levegh na een aanrijding in de toeschouwers terechtkwam. Hierdoor kwamen 84 bezoekers en de coureur zelf om het leven. Door dit besluit kwam er een einde aan de tweede periode van Mercedes-Benz in de Grand Prix-racerij, die goed was voor negen overwinningen in twaalf wedstrijden en twee wereldtitels.

Toerwagens vormen inspiratie voor terugkeer in racerij
Na het terugtrekken uit de Formule 1 aan het eind van het seizoen 1955 bleven de activiteiten van Mercedes-Benz in de autosport beperkt tot de deelname aan rally’s. In de jaren zestig stond Karl Kling aan het hoofd van de sportafdeling en rijders als Walter Schock en Eugen Böhringer behaalden successen met de Mercedes-Benz 220 E in zware lange-afstandsrally’s als Monte Carlo, de Acropolis-rally en Luik-Sofia-Luik. In 1960 won Schock samen met bijrijder Rolf Moll de Europese titel, twee jaar later werd Böhringer kampioen. Ook Ewy Rosqvist scoorde goed voor Mercedes-Benz, en niet alleen in het speciale damesklassement! Later volgden de 300 SEL en de 230 SL, terwijl er in de jaren zeventig onder leiding van Erich Waxenberger gereden werd met de 280 E en de 450 SLC. Eind 1980 maakte Mercedes-Benz echter het einde van de activiteiten in de rallysport bekend. Voor het eerst werd er op sportgebied weer iets van Mercedes-Benz vernomen in mei 1984. Ter gelegenheid van de opening van het Grand Prix-circuit op de Nürburgring werd een race georganiseerd voor prominente coureurs in identieke Mercedes-Benz 190 E 2.3-16’s. De overwinning, in een veld met grote namen als Lauda, Prost, Surtees, Rosberg en Hulme, ging naar een nieuwkomer uit Brazilië, de 24-jarige Ayrton Senna. Dit vormde de inspiratie voor de terugkeer in de racerij.

Sinds 1984 was er in Duitsland een succesvol toerwagenkampioenschap, dat bekend zou worden onder de naam DTM. Hier werd vanaf 1986 de Mercedes-Benz 190 ingezet, aanvankelijk door privéteams, maar al snel met steun van de fabriek. Ook de sportwagenracerij was populair in de vorm van de Groep C. Hier deed Mercedes-Benz in 1986 zijn intrede als motorleverancier voor het Zwitserse Sauber-team. Via Sauber, waarmee Mercedes-Benz in 1989 een dubbelzege tijdens de 24 Uur van Le Mans behaalde, zou het merk uiteindelijk ook terugkeren in de Formule 1.
246762467524674
#doeslief
Gebruikersavatar
Arthur
Beheerder
Berichten: 17285
Lid geworden op: 08 jan 2008 21:51
Mercedes-Benz: A207 E200 CGI 2010
Specialisatie: Fotografie
Locatie: Rotterdam
Contacteer:

04 mar 2010 21:30

Lijkt me ook wel eens gaaf, zo'n kom baan rijden.
A Convertible is a way of living. 8-)
Plaats reactie