Vorig jaar, een week voor de Bavaria City Race, zit ik het AD te lezen en zie een bon, “wordt voor 15 euro lid van de Christijan Albers fanclub en maak kans op een taxirit met Christijan over het circuit”.
Ik denk, ach voor 15 euro, waarom niet.
Je gelooft het niet, word ik een paar dagen later teruggebeld dat ik gewonnen heb.
Wij de zondag daarop naar Rotterdam, krijgen we VIP kaarten, waarmee we de hele dag overal mee in mochten (ook in de paddock).
Om 1 uur zou ik dan mee mogen.
Wat denk je, staat daar de DTM Mercedes klaar waar Christijan altijd mee gereden heeft, een beest van een auto, ik kan je vertellen, je hartslag gaat dan wel wat omhoog.
Helm ophalen, verklaring tekenen dat je hen niet aansprakelijk stelt bij ongelukken en een race overall aan.
Ik ben niet zo klein, dus instappen viel niet mee, je ligt meer in de auto dan je zit.
In de auto is het net een cockpit van een vliegtuig, alle knoppen zitten in het dak.
Dan van start, eerst over de Willemsbrug, halverwege even een burn-out en weer door, de Coolsingel op, naar later blijkt met een slordige 220 km per uur.
Het is niet uit te leggen hoe deze auto optrekt en remt, hij heeft een seconde of 3 a 4 nodig om die 220 km te bereiken.
Af en toe denk je we gaan de vangrail in, maar wat een coureur is hij, vangt de auto op en geeft weer gas.
Op de Coolsingel even stoppen, een burn-out en even vriendelijk naar het rijen dikke publiek zwaaien die meteen massaal gaan fotograferen en weer door.
Op het Hofplein even een dikke donut en terug naar de Willemsbrug.
Ik weet nu wat men bedoelt met “je zit vol met adrenaline”een waanzinnige ervaring.
Ik heb wat foto’s bijgevoegd
Bart
